Mindo

20 oktober 2014 - Mindo, Ecuador

Nadat ik dinsdagochtend met Ben (Duitsland) 6 pinautomaten langs ben geweest voor er een werkte zijn we, Ben, Nicole ( VS) en ik, met een taxi naar de busterminal gegaan om vandaaruit met een bus naar Mindo te gaan. De bus doet daar ongeveer 2 uur over.

Aangekomen in Mindo, een klein rustig dorpje met veel aanhankelijke zwerfhonden, lopen we naar ons hostel, klein maar erg fijn. Mooie kamers, goeie bedden met klamboes erboven en een ruimte vol hangmatten. Aardige mensen waarbij we voor de volgende dag 3 excursies boeken. Het dorpje ligt aan een riviertje. Nicole en ik lunchen dan ook met forel, erg lekker, Ben ging voor garnalen. Waar hij enkele uren later hééél veel spijt van heeft gekregen. Hij is er erg ziek van geworden en heeft de wc deur platgelopen. De volgende dag is hij niet mee geweest om de excursies te doen en we zijn zonder hem weer terug naar quito gegaan. Hij is ook niet mee naar de amazone gegaan. Balen. 

Nicole en ik zijn in mindo eerst een van de beroemde (hele grote) brownies gaan halen als ontbijt bij de chocoladefabriek. Daarna zijn we gaan ziplinen.  Dan hang je aan een tuigje aan een kabel en zo zweef je over dalen heen. Heel erg gaaf! Na het ziplinen zijn we gaan wandelen om een par watervallen te bekijken. De eerste waterval was bijna een uur lopen door prachtig regenwoud. Bij de 2e waterval is Nicole gaan zwemmen, ik vond het veel te koud. Na de watervallen hadden we precies een kwartier om te lunchen. We zijn op zoek gegaan naar een tentje waar ze snel eten voor ons konden maken. Binnen een minuut hadden we soep, sap, salade en een bord met kip en rijst voor ons staan. Heel erg lekker, snel opgegeten en gauw naar de chocoladefabriek voor een rondleiding. Erg interessant, we mochten van alles proeven, verse cacaobonen, geroosterde bonen, onbewerkte chocola, en chocola met suiker, gember en barbecuesaus. En nog een stukje brownie :-) Arme Ben lag nog steeds in bed. Hij studeert medicijnen dus schreef hij voor ons een lijstje met pillen en poedertjes die hij nodig had, iemand van het hostel die goed Spaans spreekt heeft het bij de apotheek in het dorp gehaald. Nicole en ik moesten de bus halen terug naar quito, omdat ik diezelfde avond de nachtbus naar de amazone moest hebben. Jammer dat ik niet meer tijd had in Mindo, prachtige plek en heel veel te doen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Renate:
    22 oktober 2014
    Geweldig, joh.
    Leuk om je zo te kunnen volgen, we zien uit naar je volgende verhalen.