Aangekomen in Quito

Met 4 vluchten gaat het avontuur beginnen, Amsterdam-Frankfurt, Frankfurt-Puerto Rico, Puerto Rico-Panama, Panama-Quito. In het vliegtuig naar puerto rico zit ik naast een fransman, hij is onderweg naar Mexico om daar bij een vriend in te trekken en werk te zoeken. Als we landen moeten we door de douanen van de VS, vingerafdrukken, foto's en meer van dat. We moeten zelfs onze tassen ophalen en opnieuw inchekken. Althans dat is wat ze me in Frankfurt en Amsterdam vertelden. In Puerto Rico kreeg ik te horen dat ik mijn tas niet hoefde op te halen. De Fransman wel. Een frans meisje die ondertussen ook met ons meeliep was onderweg naar Peru en hoefde haar tas ook niet op te halen. Een Oostenrijker genaamd Uli die ook meeliep had alleen maar handbagage waar hij mee rondreist. Met z'n vieren liepen we naar de bagageband, het franse meisje en ik toch wel nerveus of het wel goed ging, hebben nog maar eens aan iemand gevraagd die allerlei tassen van de band haalde, waaronder die van ons, of het wel goed kwam. Dat kwam het wel zei hij, dus wij ook weer gerustgesteld. Terwijl we op de fransman zijn koffer wachten staat een drugshond uitgebreid Uli de oostenrijker te besnuffelen. Oeps! Terwijl ik voor hem in de stres schoot bleef hij doodkalm staan. De begeleider van de hond stelde een paar korte vragen  over wat er in zijn heuptasje zat. Geld? Ja. OK.  En hij liep verder. Vreemd. Even later waren we Uli kwijt en toen hij na bijna een half uur weer naast ons opdook, bevestigde hij mijn vermoede. Hij was heel onopvallend apart genomen om alles uit te pakken. Ons vertelde hij dat hij 4 dagen eerder wiet in het heuptasje had gehad.

In het vliegtuig naar Panama sprak ik een Puerto Ricaan die onderweg was naar Venezuela om te raften en caimannen te vangen. 'Oh ik laat ze meteen weer los hoor, maar dat is gewoon leuk.' Prima joh, maar wat nou als ze je bijten? Ach, dan had hij stoere littekens om over te vertellen. Ok... 

Maargoed, na 4 vluchten eindelijk aangekomen in Quito om 1 uur 's nachts. Ik wilde even laten weten dat ik was aangekomen, maar had nog geen wachtwoord van de WiFi en mijn telefoon werkt hier ook niet. Sorry voor de stres! 

's Ochtends tijdens het ontbijt kreeg ik van alle kanten verhalen te horen over hoe en waar mensen wel niet beroofd en bestolen waren. Een meisje zat in de bus en zag hoe iemand er met haar hele rugtas vandoor ging, de tas zat in het ruim van de bus en voor ze iets kon doen was de man met de tas al verdwenen. Een meisje dat hier vrijwilligerswerk doet wordt standaard elke 3 weken een keer beroofd, meestal zakkenrollers. Weer iemand anders vertelde hoe een vriend van hem 2 keer op dezelfde avond beroofd werd. Vervolgens toen hij naar zijn hostel ging lopen(geen geld voor bus of taxi) werd hij voor de derde keer overvallen, hij legde uit aan zijn overvaller dat hij niets meer had. De overvaller heeft hem toen geld voor de bus gegeven. 

Goeiemorgen dus! Ik was net van plan een beetje door de stad te gaan lopen. Hmm nog maar even niet dan. 

Ik besloot voor de volgende dag een les Spaans te boeken. 's Middags ontmoet ik 2 mensen waarmee ik dinsdag en woensdag naar Mindo zal gaan, daar zijn watervallen, een vlindertuin, cloudforest, en een koffie en chocolade plantage/ winkel waar we een rondleiding kunnen krijgen. We hebben ook meteen 5 dagen naar de amazone geboekt. Woensdagavond nadat we terug komen uit Mindo gaan we met een  nachtbus naar Lago Agrio om vandaaruit naar de lodge te gaan. Mijn eerste week begint alvast goed dus!