Illani's boerderij

10 maart 2015 - Villarrica, Chili

Ik ben bijna 5 weken bij Illani, Guayo en de hele reutemeteut  gebleven. Meestal waren er ten minste 12 mensen, werknemers, kinderen, kleinkinderen, neefjes, nichtjes, andere vrijwilligers, etc. Ik heb niet heel veel geleerd, het was vooral erg gezellig.

Ik hielp met koken schoonmaken, hekken repareren, appels, bramen en bosbessen plukken. Van de bramen maakten we  jam en taarten, van de appels moes, sap en chicha (appelcider). Voor de chicha gingen we  steeds met 2 grote zakken vol appels naar de stad waar een oude man een sap pers heeft van ruim 100 jaar oud, van zijn opa o.i.d.. Van hout, een beetje viezig, maar ach, goed voor de weerstand zullen we  maar zeggen. Eerst werden de appels vermalen, daarna werd die prut luten zakken gedaan en onder de perst gelegd, het sap werd eruit geperst en dat vingen we op in oude colaflesse en dergelijke.

Na een paar dagen buiten de koelkast te hebben gestaan was het sap gefermenteerd en hadden we  heerlijke cider. Op begeven moment maakt Hugo, de verzorger van Guayo en klusjesman een fles te snel open in de keuken en de cider spoot uit de fles, alles zat onder, 3 weken later vonden we nog plakkerige spullen.

Illani heeft 12 paarden waarvan 6 bereidbaar zijn. De eerste keer ging ik alleen in het bos rijden, dat was een drama omdat de paden al heel lang niet gesnoeid waren, alsof de gewone overhangende takken nog niet erg genoeg waren waren er ook nog heel veel bramen en rozen. Mijn paard moest soms zelfs bukken en over de helft had ze door dat we terug gingen dus probeerde ze al bukkend de heuvel af te rennen, op bepaalde punten moest ik kiezen tussen remmen of mijn gezicht beschermen. Ik kwam vrij bekrast thuis en heb 2 volle dagen in het bos gesnoeid gewapend met een snoeischaar en machete, 2 keer met hulp die de takken steeds net niet ver of hoog genoeg wegsnoeien. Daarna konden we lekker zonder problemen het bos in.

Ik was de enige met ervaring met paarden en moest steeds alle paarden opzadelen als we gingen rijden. Een aantal van de andere vrijwilligers en andere logees kon het na een paar keer uitleggen bijna helemaal zelf. Als we eraan dachten namen we de onderkant van doorgesneden colaflessen aan een touwtje mee als we in het bos gingen rijden. We kwamen daan door een bramen veld heen en samen met de paarden verzamelden we al etend heel veel bramen, de paarden aten maar al te graag mee.

Iedere nacht werden de schapen opgesloten in een schuur om te voorkomen dat ze poemavoer  worden. Een avond om een uur of 11 hoorde ik dat 1 van de schapen nog buiten was. Waar het stomme beest al die tijd geweest is  dat hij om 11 uur pas besefte dat hij alleen was en maar eens naar binnen moest gaan mag Joost weten. Samen met een andere vrijwilliger ben ik een half uur bezig geweest om het schaap  binnen te krijgen zonder de anderen en vooral de lama's, die het allemaal erg leuk vonden, naar buiten te laten.

Met de grote hoeveelheid wisselende gasten moest ik een paar keer van slaapplaats wisselen. Eerst in een tent in een boom, toen in een appartement waar na mij en een andere vrijwilliger een versgetrouwd stel in kwam voor een weekeind, daarna in een oud huis wat verbouwd wordt. De slaap en badkamer waren redelijk in orde hoewel je 's nachts de ratten en kat op het dak hoorde rennen. Wanneer je op de wc zat hoorde je naast je in de muur de schattige geluidjes van een nestje babyrattjes.

Hugo, de allround hulp, is  een alcoholist. Zodra hij opstaat drinkt hij eerst een biertje anders krijgt hij afkickverschijnselen. Dronken en wel is hij overdag behoorlijk functioneel, hij bouwt een balkon, zorgt voor Guayo,  betegeld een badkamer, kookt lunch, etc. Op begeven moment kwam zijn broer logeren omdat hij &in between jobs& was. Ook hij is een zeer functionele alcoholist en schilderde de hele schapenstal in een paar dagen en hielp met het balkon. De laatste paar dagen dat ik er was kwam ook vaderlief helpen met het balkon, hij drinkt nóg meer maar werkt harder.

Voor het huis met ratten dat verbouwt wordt moesten we Adobemodder maken voor het dak. Adobemodder is een mix van aarde, stro en water. We gingen stro halen bij mensen e er n paar kilometer verderop en de buurjongens werden ingehuurd met hun ossen en kar om aarde te halen bij andere buren. Vervolgens moesten we de Adobe maken, een laag aarde, een laag stro, aarde, stro, aarde. Veel water, laarzen aan en stampen maar. Toen het geheel goed gemengd was moest het emmer voor emmer het dak op waar iemand het mooi uitspreidde,  golfplaten  erop en klaar is kees. Dit duurde een paar dagen.

Tegen het eind van de 4 weken nam Illani me op de terugweg van het een of ander mee naar een dierenarts die ook wilde en opvangt. Ze heeft een grote zeerol moderne kliniek voor kleine en grote dieren en fokt mini alpacas. Ze had verscheidene uilen, roofvogels, vossen en een puma.

Illani en co zitten alleen in de zomer op de boerderij en in de winter in Santiago, daar hebben ze een wijngaard. In de winter zorgt de buurman voor de dieren op de boerderij. Waarschijnlijk ga ik hen in Santiago opzoeken na de volgende boerderij, dan kan ik ook nog even helpen met de druivenoogst.

Foto’s

2 Reacties

  1. Gen:
    10 maart 2015
    Prachtig verteld weer Merel! Ik denk dat ik de dagen ook maar eens met bier begin, zeer inspirerend
    Is dat de vulkaan of had je de aardappels droog laten koken?
    Twee merels op de foto, leuk!
  2. Laura:
    21 maart 2015
    Wow dat meisje lijkt inderdaad sprekend op jou met de foto's die ik van vroeger heb gezien, bizar!