Lima

16 januari 2015 - Lima, Peru

Na 5 weken zonder WiFi in het regenwoud te hebben gezeten vertrek ik naar de drukte van een grote stad met ruim 8 miljoen inwoners. Als ik in het hostel incheck waar ik al eerder heb geslapen ontmoet ik bij de receptie een meisje uit Noorwegen die net begonnen is met reizen. Ze heeft ongeveer 3 dagen gedaan over de reis van Oslo naar Lima. We praten even en gaan allebei naar onze kamer. Ik skype met een paar mensen en ga slapen. De volgende ochtend bij het ontbijt zie ik haar weer ze heet Andrea heeft dreadlocks, tunnels in haar oren en het valt me op dat ze littekens op haar arm heeft van ik denk sigaretten. Ze vindt scheren onzin vertelt ze, dat was me ook al opgevallen aangezien ze een hemdje draagt. Ze heeft een paar kleine tatoeages, een is een wolkje waar regen uit komt waaronder lluvia staat (spaans voor regen). Al met al een bijzonder verschijning, maar ik mag haar meteen. Ze is levendig, vrolijk en praat aan een stuk door. Ze spreekt vrij goed spaans en heel goed Engels. Daarnaast spreekt ze ook een beetje Italiaans en Frans vertelt ze. Andrea nodigt me uit om met haar door de stad te lopen en dus gaan we op pad. Ze vertelt me van alles over haar leven, ze werkt als podiumbouwer op festivals etc. Ze verteld over haar huisgenoten, vrienden en wat voor studies ze gedaan heeft en beschrijft het onderwijs systeem van Noorwegen een beetje. Als we ergens zitten om wat te eten vallen me de witte lijntjes op haar benen me ook op, littekens in keurige rijtjes, heel veel. We lopen de hele dag door de stad, praten over van alles en besluiten over een paar dagen samen naar Huacachina te gaan om Kerst in de woestijn te vieren.

De volgende dag hangen we wat rond in het hostel, doen wat boodschapen en kijken een film met een engelse jongen, die verdacht bruin is voor een engelsman. Als ik hem ernaar vraag vertelt hij dat hij al 6 maanden aan het fietsen is. Vanaf Florida als ik het me goed herinner, maar nu zijn al zijn spullen gestolen, inclusief zijn paspoort. Met een vervangend paspoort van de ambassade en een e-ticket dat zijn ouders voor hem gekocht hebben gaat hij teleurgesteld terug naar huis. Hij geeft wel toe dat hij toch wel blij is om met Kerstmis thuis te zijn en zegt dat hij als hij nieuwe spullen heeft zijn reis zal hervatten, hij had namelijk nog een half jaar te gaan. 

's Avonds doen we spelletjes met andere mensen in het hostel. Een van de jongens, Beau, maakt een grote bak guacamole van spullen die hij op de markt heeft gekocht en tovert een zak doritos tevoorschijn. 

De volgende ochtend loop ik met hem mee naar de markt, hij gaat elke ochtend om groentesap te drinken, ik drink een smoothie van fruit en we lopen weer terug naar het hostel. Onderweg terug lopen we langs een man die oud en buitenlands geld wil kopen. Beau vraagt hem ernaar en de man verteld uitgebreid over zijn verzameling, hij haalt vele mapjes uit zijn tas en laat trots zien wat hij al heeft.

Na de markt ga ik weer met Andrea op pad, we lopen langs een bord waarop reclame wordt gemaakt voor masages, manicures en pedicures. We besluiten naar binnen te gaan waar ik voor de grap de eerste manicure van mijn leven krijg. Nadat mijn nagels netter zijn dan ooit, voorzien zijn van 4 lagen lak en ik heb betaald lopen we naar buiten waar ik het binnen 1 minuut voor elkaar krijg om 2 nagels te verpesten. (Het kostte me een paar dagen om te wennen aan rode nagels, net of het niet mijn handen waren.)

's Avonds als we in het hostel zitten gaat Andrea met wat mensen sushi eten, ik eet wat in het hostel en merk ineens een hoop lawaai op buiten. Er blijken grote protesten aan de gang te zijn op het plein voor het hostel. Er staat een grote rij politieagenten opgesteld voor hun motors en natuurlijk veel mensen met spandoeken. De helmen die de agenten dragen doen me meer denken aan fietshelmen dan aan fatsoenlijke motorhelmen, maar ach.

De volgende dag kopen we wat snacks voor de busreis die ons om 2 uur naar Ica zal brengen. Vlak voordat we naar het busstation gaan doe ik gauw wat kaarten op de post. Vanaf Ica nemen we een taxi die ons naar ons hostel in Huacachina zal brengen. 

1 Reactie

  1. Renate:
    17 januari 2015
    Wow, wat maak jij veel leuke dingen mee en wat een bijzondere mensen ontmoet jij....ik stuur je een mailtje, kusss