Amazone dag 3 en 4

4 november 2014 - Cuyabeno National Park, Ecuador

Amazone dag 3.

Om 9 uur in de boot. We gaan een van de stammen die hier in de amazone wonen bezoeken. Ongeveer 2 uur stroomafwaarts later komen we aan in het dorp van de Sionas. Onderweg zijn we nog een keer gestopt om het kleinste aapje ter wereld te bewonderen, de pygmy marmoset. In het dorp laat een meisje van een jaar of 12 ons alles zien, een jochie van een jaar of 4/5 hobbelt achter ons aan met een groot mes in zijn hand waarmee hij al lopend in planten hakt. Overal lopen kippen en honden. Ze hebben een hok met agouti's die ze fokken om te eten. Er is een grote tuin met, bananen, yuca, cacao, koffie, papaya en meer. Het meisje wijst ons de yuca planten die we uit de grond moeten trekken. Terwijl we om de beurt een yuca wortel raspen oefent de rest buiten met een blaaspijp en we zwemmen in de rivier om af te koelen. Als alle yuca geraspt is stopt het meisje de prut in een langwerpig gevlochten mat. Deze rolt ze strak op om al het vocht eruit te persen. Als ze na een poosje tevreden is met de enkele druppels die eruit komen wrijft ze de yuca door een zeef, nu is het een soort meel waar ze grote ronde platte broden van begint te bakken. In de tussentijd maakt onze gids een putje van tonijn, ui en tomaat wat we later op het versgebakken brood eten. 

Na het dorp bezochten we een sjamaan. Hij vertelde ons het een en ander over medicinale planten en met de hulp van een paar vrijwilligers gaf hij een demonstratie. Een daarvan hield in dat hij een van de jongene uit mijn groep op zijn rug sloeg met een prikkelplant.  Het resultaal daarvan is op de een van de foto's te zien. Wat het nut ervan was weet ik niet. Toeristen pesten denk ik, dezelfde avond waren de bulten weer verdwenen gelukkig. 

De volgende dag gingen 9 van de 12 mensen uit mijn groep terug naar de bewoonde wereld en ging ik samen met Kayla en Wim peddelen. Gelukkig, want dan zie je veel meer dan met de motorboten, dachten we.  De motorboot sleepte ons een eind stroomopwaarts en wij peddelde rustig een uur of 4 terug. De motorboot was nog niet weg of de eerste apen lieten zich al zien. Eerst zagen we er maar 2 maar even later waren we omsingeld. Ze zaten aan beide kanten van de rivier overal in de bomen om ons heen. Ik denk een stuk of 30/40. Een uur later een ander soort apen. En weer een uur later massa's doodshoofdaapjes!

De volgende dag moeten ook wij geloven aan de 2 uur durende bootreis, 3 uur durende busreis en een nog eens 6 uur durende busreis terug naar de bewoonde wereld, terug naar het koude Quito. 

Foto’s